Eindelijk Hanoi

Hehe.. Na drie busreizen van bij elkaar 27 uur zijn we vanochtend dan eindelijk aangekomen in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam.

Wat een andere wereld. De huizen zijn lang en smal en allemaal in Chinese stijl, dat wil zeggen allemaal felle kleuren en heel veel versiersels. Op straat waren mensen aan het ochtendgymnastieken en tennissen en probeerde mensen hun eten te verkopen. 's Ochtends vroeg is iedereen in Azie druk in de weer.

Toen we om 7 uur 's ochtends aankwamen op het busstation werden we meteen aangevallen door gulzige taxi chauffeurs die de bus bestormde om zo wat toeristen lekker te maken voor een taxirit. Tot onze verassing kregen we van de busmaatschappij een gratis taxi naar het centrum, maar uiteraard zat er een addertje onder het gras en stopte hij ons recht voor de deur van een guesthouse. Dat maak je hier heel erg vaak mee, taxichaufeurs krijgen geld voor elke gast die ze naar het guesthouse lokken. Toen bleek dat de kamers wel goedkoop waren zijn we er maar ingetrapt en nu hebben we een lekkere kamer met bad, tv en minibar! Wat een feest!

Al lopend door Hanoi gingen we ons steeds meer verbazen over wat we allemaal zagen. Zo heeft bijvoorbeeld elke straat een artikel wat er verkocht wordt, je hebt de schoenenstraat en de snackstraat maar ook een doodskisten straat! Na alle rust van Laos was een grote drukke stad met veel verkeer en winkels weer even wennen, maar aan de andere kant heel erg lekker om weer alles te hebben zoals bookshops, restaurants en internetcafees.

Verder nog een paar antwoorden op jullie vragen:

Missen we thuis?
Nee gelukkig niet. Daar waren we voordat we weg gingen wel bang voor, maar tot nu toe missen we eigenlijk alleen het eten omdat we hier 2 keer per dag rijst eten en 's ochtends stokbrood met jam. Meer variatie is er niet.

Is het tegen of meegevallen?
Eigenlijk is het gewoon wat we ervan hadden verwacht. Alles verloopt heel soepel en we doen alleen waar we zin in hebben.

Heb je teveel of te weinig spullen meegenomen?
We zijn nog steeds heel erg blij met onze kleine tassen, zeker als mensen om ons heen lopen te zweten met enorme rugzakken. We zijn niets belangrijks vergeten en kunnen ook bijna alles kopen. We hebben al wat kleren en een tas gekocht maar dat was meer voor de leuk.

Hoe gaat het met geld?
We proberen elke dag ongeveer 20 euro uit te geven, maar gaan er ook wel eens overheen. Het makkelijkste om op te bezuinigen is je kamer, een gedeelde badkamer maakt het bijvoorbeeld weer goedkoper. Lokaal eten is ook goedkoper dan Westers eten, maar soms kunnen we het niet laten een lekker patatje te nemen, hihi! We willen het ook een beetje leuk houden!

Hoe vind je een slaapplaats?
Als we ergens aankomen zoeken we een van de goedkoopste guesthouses uit en dan krijg je gewoon een sleutel en kan je gaan kijken. Meestal hebben we een kamer met tweepersoonsbed en de ene keer met en de andere keer zonder eigen badkamer. De kamers zijn vaak niet heel leuk en schoon maar we hebben nog geen ratten of andere echt vieze beesten gehad. De bedden worden niet na elke bewoner verschoond, maar daar denken we maar niet teveel over na, haha. Je wendt er ook steeds meer aan, in het begin ga je nog met je slippers douchen en je eigen dekbed gebruiken maar je wordt steeds makkelijker.

Hoe zijn de andere backpackers?
De andere backpackers zijn eigenlijk allemaal hele gewone mensen en niet de stinkende types met lang haar en baard die je misschien voor je ziet. Sommige zijn dat wel en die zijn ook vaak met drugs bezig, die moet je gewoon mijden. We hebben al een aantal gezellige avonden gehad met mensen, maar je gaat ook weer je eigen weg. De enige mensen waar we echt nog contact mee hebben via email zijn een stel van de trekking in Thailand, die nu naar Australie gaan. Verder spreek je veel mensen over waar ze heen gaan, waar ze zijn geweest, hoe het was etc. Of soms deel je bus of tuk tuk met elkaar.

Zien we veel armoede?
Tot nu toe hebben we nog niet veel armoede gezien. In Laos hebben de mensen eigenlijk allemaal een stuk land en dieren, ze hebben geen geld, maar hebben wel eten. Verder komen er soms wel bedelaars aan je tafel om om eten te vragen (niet eens meer om geld).

Hoe gaat het met het Engels?
Bij Michael gaat het wat beter dan bij Renee, hij heeft al bijna twee Engelse boeken uit. Renee is bezig in de Da Vinci Code en het gaat ook wel goed alleen wat langzamer, hihi! Als we met allemaal Engelse zijn is het gesprek soms moeilijk te volgen omdat ze heel snel en met accent praten.

Nou dit was het weer, wij gaan verder in Hanoi en morgen natuurlijk Michaels verjaardag vieren!!!

Verder vinden wij het heel erg leuk dat jullie ons volgen en vooral jullie berichtjes zijn heel erg leuk!!